زنهار مگو سخن به جز راست *** هر چند تو را در آن، ضررهاست

می‌باش به عمر خود سحرخیز *** وز خواب سحرگهان بپرهیز

با مادر خویش، مهربان باش *** آماده خدمتش به جان باش

با چشم ادب نگر پدر را *** از گفته او مپیچ سر را

چون این دو شوند از تو خرسند *** خرسند شود ز تو خداوند

چون با ادب و تمیز باشی *** پیش همه کس، عزیز باشی

می‌کوش که هرچه گوید استاد *** گیری همه را به چابکی یاد

زنهار مگو سخن به جز راست *** هر چند تو را در آن، ضررهاست

هر شب که روی به جامه خواب *** کن نیک تأمل اندر این باب

کان روز به علم تو چه افزود *** وز کرده خود چه برده‌ای سود

روزی که در آن نکرده‌ای کار *** آن روز ز عمر خویش مشمار